Trojszyk ulec

Trojszyk ulec (Tribolium confusum)

Trojszyk ulec

Opis Owada

Trojszyk ulec jest najpospolitszym z kilku gatunków rodzaju trojszyk. Jest on jakby miniaturką mącznika młynarka, gdyż jego długość wynosi zaledwie 3 – 4 mm. Jest to gatunek kosmopolityczny, ale głównie występuje w krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego. Wraz z transportem zboża przedostaje się on często do krajów strefy umiarkowanej. Jednak w tej strefie klimatycznej nie jest w stanie długo przeżyć, gdyż zabija go zbyt niska temperatura, głównie zimą.

Chrząszcze Trojszyka ulca są barwy ciemnobrązowej, posiadają czułki buławkowate, 11 -członowe, pokrywy nie zrośnięte, skrzydła lotne dobrze rozwinięte, oczy w kształcie rogala.

Jajo owada jest owalne, białe, a jego wymiary wynoszą 0,6 x 0,35 mm, pokryte lekką substancją. Larwa jest lśniąca, z żółtymi szczecinkami, na początku barwy białej, po czym brązowieje i osiąga długość 6,5 mm. Początkowo poczwarka jest biała, jednak później również brązowieje, jej długość to 4 mm.

Rozwój

Chrząszcze kopulują pierwszego bądź drugiego dnia po wylocie. Samice Trojszyka ulca składają jaja pojedynczo, w ziarno, do 700 sztuk, jednak średnio liczba ta wynosi około 300, zaś dziennie około 12. Minimalna temperatura, która umożliwia rozwój owadów wynosi 20 stopni Celsjusza. Optymalny poziom względnej wilgotności powietrza dla rozwoju larw wynosi 75%. Larwa linieje nawet 11-krotnie. Rozwój jednego pokolenia u trojszyka w temperaturze 24 stopni trwa około 60 dni. W tej temperaturze chrząszcze żyją do 4 lat. Ponadto są one w stanie głodować 40 dni.

Rozwój zarodkowy ustaje, gdy temperatura spada do 10 stopni Celsjusza. Gdy temperatura powietrza, wilgotność oraz ilość pokarmu są na odpowiednim poziomie, wówczas rozwój larwy trwa tylko 20 dni. Jeśli pokarm jest mniej dogodny, wówczas długość rozwoju larwy ulega przedłużeniu. W ogrzewanych pomieszczeniach rozwija się nawet do 6 pokoleń rocznie. Natomiast w pomieszczeniach bez ogrzewania, w warunkach klimatycznych Polski, rozwijają się tylko 2 pokolenia. Jeśli temperatura powietrza spadnie poniżej 7 stopni Celsjusza, wówczas trojszyk ginie.

Szkodliwość

Trojszyk ulec odżywia się głównie zbożem oraz jego przetworami, nasionami, suszonymi owocami, orzechami, przyprawami, drożdżami, grochem, fasolą, tytoniem, mlekiem w proszku oraz czekoladą. Porażone przez te owady produkty nabierają bardzo nieprzyjemnego zapachu, często zmieniają barwę oraz kompletnie nie nadają się do spożycia. Smak takich produktów ulega całkowitej zmianie, często produkty stają się zgorzkniałe, zjęłczałe i kwaśne. Poza tym produkty znacznie tracą na swojej wartości, a zjadane przez zwierzęta porażone pasze mogą być przyczyną wielu różnych infekcji i schorzeń. Owady te stanowią więc ogromne zagrożenie dla magazynowanych produktów. Ponadto ich szkodliwość nie ogranicza się tylko i wyłącznie do odżywiania się magazynowanymi produktami, jednak bardzo często produkty są zanieczyszczane ich kałem i wylinkami. Co więcej, gdy szkodnikom tym zabraknie pożywienia, stają się kanibalami, gdyż zjadają osobniki swojego gatunku.

Zwalczanie Trojszyka

Zwalczanie trojszyka polega przede wszystkim na ogólnym zachowaniu czystości i niszczeniu szkodników, które pierwsze rozpoczynają uszkadzać ziarno, a więc innych szkodników magazynowych, myszy i szczurów. Ponadto przed żniwami po wyczyszczeniu silosów, magazynów i przechowalni zaleca się wykonywanie profilaktycznego oprysku tzw. Dezynsekcji przedżniwnej. Zabieg ten jest metodą prewencyjną, a substancje czynne to przede wszystkim alfacypermetryna, cyflutryna, cypermetryna. W razie problemu w zbożu zmagazynowanym zaleca się fumigację (gazowanie) z wykorzystaniem fosforowodoru PH3.

 

TAGI: Zwalczanie Trojszyka, Gdańsk, Trojszyk ulec, Toruń, Elbląg,  Robak w zbożu, Warszawa, Metody zwalczania trojszyka, czarny chrząszcz,

Poleć innym ten artykuł: