Nornica ruda
(Myodes glareolus) –
Morfologia Nornicy
Nornica ruda to gryzoń z rodziny chomikowatych. Ciało wydłużone, ogon o długości do 5 cm słabo owłosiony pokryty pierścieniowatymi łuskami. Długość tułowia do 10 cm, masa ciała ponad 30 g. Pyszczek lekko zaostrzony z wąsami, uszy duże szerokie, zaokrąglone, cienkie, oczy duże. Nozdrza różowawe i nieowłosione. Charakteryzuje się szarym ubarwieniem sierści futerka grzbietowej strony ciała z odcieniem rudawym, często mocno zaznaczonym. Boki i brzuszna strona ciała jest szara, a ogon zwierzęcia jest dwubarwny. Siekacze o dłutowatym kształcie rosną przez całe życie nornicy. Szkliwo znajduje się jedynie na przedniej ich powierzchni dzięki czemu zachowują ostrość. Zęby trzonowe o niskich koronach, z trzema rzędami guzków.
Występowanie
Nornica ruda jest pospolita w niemal całej Europie. Występuje też w zachodniej Syberii. Nornica zamieszkuje prawie wszystkie typy lasów oraz śródpolne zarośla. Najchętniej wybiera miejsca wilgotne i porośnięte krzewami. Przebywa w bezpośredniej bliskości kopców, pod olchami oraz w pobliżu leżących pni drzew. W miejscach odsłoniętych przebywa rzadziej. W górach występuje w piętrze kosówki i regli.
Tryb życia
Prowadzi wieczorno-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu. Jest gatunkiem osiadłym. W bezpośredniej bliskości pożywienia i kopców buduje podziemne korytarze z kryjówkami. Tworzą one skomplikowaną sieć o wielu wylotach. Zwykle wybiera miejsca pod drzewami oraz leżącymi pniami drzew. Daje jej to możliwość szybkiego i bezpiecznego schronienia się w przypadku zagrożenia. Świetnie wspina się po pniach i gałęziach drzew. Nornica jest ssakiem płochliwym.
Czym się żywi Nornica?
Nornica żywi się
- Pąkami drzew
- Nasionami
- Korą
- Porostami
- Liścmi
- Ziołami
- Owadami
- Larwami
- Owocami
- Nadziemnymi częściami roślin zielonych
- Bezkręgowcami
- Cebulami kwiatów
Nornice i rozmnażanie.
Nornice rude mogą rozmnażać się o każdej porze roku – nawet podczas srogich zim, ponieważ budują ciepłe gniazda, w których mogą wychować kolejne pokolenie, ale naszych warunkach klimatycznych jest to rzadka sytuacja, gdyż zwierzęta te zimą mają ograniczony dostęp do zasobów pokarmowych. W lasach pojawiają się szczególnie licznie latem i jesienią, gdy mogą korzystać z dużej ilości roślin i nasion. Najwięcej nornic pojawia się jednak w latach największego, masowego obradzania drzew. W roku największego nasiennego urodzaju nornice rozmnażają się bez przerwy. Takie masowe pojawienia się gryzoni trwają jedynie przez dwa sezony, a w kolejnych latach, gdy owocowanie drzew jest niewielkie liczebność nornicy drastycznie spada. Nornica buduje kuliste gniazda z traw i mchu wśród systemów korytarzy w darni lub tuż pod powierzchnią ziemi. Tam przychodzą na świat ślepe i nieowłosione młode. Jest ich od 3 do 7 sztuk. Młode szybko rosną. Oczy otwierają po około 12 – 14 dniach. Z matką pozostają przez trzy tygodnie. Po około 25 dniach życia przestają się odżywiać mlekiem matki i opuszczają gniazdo. Dojrzałość płciową uzyskują w wieku 8 – 9 tygodni. Nornica należy do zwierząt bardzo szybko rozmnażających się. W ciągu jednego roku może wyprowadzić 4 mioty, co daje przeciętnie 20 młodych rocznie. Ciąża trwa około 24 dni.
Naturalni wrogowie nornicy
- Sowy
- Kuny
- Myszołów zwyczajny kot domowy
- Wydra
- Tchórz
- Lis rudy
- Koty
- psy
Zwalczanie nornic
- Zalewanie wodą lub zatykanie tuneli
- przekopywanie całej gleby w ogrodzie.
- Nie stosowanie zbyt grubej warstwy ściółki na rabatach i grządkach
- Aby uniknąć obgryzania pni drzewek i krzewów owocowych ziemia w sadzie nie powinna być ściółkowana (utrzymywanie czarnego ugoru).
- Obkładanie pni drzewek słomą lub zastosowanie osłonek sadowniczych z tworzywa sztucznego.
- Regularne usuwanie chwastów
- Obsadzenie ogrodu roślinami, których nornice nie lubią:
- Odstraszacze dźwiękowe
- Środki chemiczne
- Świece dymne
- Pułapki na nornice